Roy Hargrove | Limited 200 stuks
-
10 dagen levertijd
-
Gratis verzending
-
Gesigneerd met certificaat
Lees hier over onze Materialen en productie
Roy Hargrove
2000
North Sea Jazz - Den Haag - Nederland
Fotograaf: Peter van Breukelen
Oplage: 200 stuks
Fine art print op aluminium
Zachtmoedig en scherp tegelijk
Roy Hargrove was een van die zeldzame muzikanten die tegelijk beheerst en explosief konden klinken. In de jaren negentig groeide hij uit tot een van de meest gerespecteerde trompettisten van zijn generatie. Hij werkte met Wynton Marsalis, maar speelde net zo makkelijk met D’Angelo. Hij dook op bij hiphopcollectieven, maar bleef een vaste naam op de grote jazzfestivals.
Op North Sea Jazz in 2000 stond hij met zijn kwintet in een volle zaal in het oude Congresgebouw in Den Haag. Zijn spel was scherp en melodieus, maar zonder opsmuk. Geen grote gebaren, geen effectbejag. Alleen de muziek, zorgvuldig en oprecht gebracht.
Tussen traditie en vernieuwing
Hargrove begreep de jazzgeschiedenis tot in detail, maar hij gebruikte haar als materiaal, niet als grens. In zijn vroege werk hoor je de lijnen van bebop en hard bop. Later, met zijn RH Factor-project, verlegde hij de focus naar groove, soul en hiphop, zonder ooit concessies te doen aan zijn muzikale standaarden.
Die openheid kwam niet voort uit trendgevoeligheid, maar uit nieuwsgierigheid. Hij wilde verbinden. Stijlen, generaties, werelden. Zijn trompet was het anker, maar zijn interesse ging veel verder dan dat. Het maakte hem tot een muzikant die overal zijn plek vond, zonder zich ergens aan te hoeven passen.
Gereserveerd, maar aanwezig
Wie hem backstage tegenkwam, trof geen uitslover. Hargrove was bescheiden, soms stil, altijd met een scherpe blik. Hij luisterde veel. Naar anderen, naar ruimte, naar timing. Op het podium vertaalde zich dat in een spel dat intiem kon klinken, zelfs in een zaal vol mensen. Peter van Breukelen heeft hem feilloos vastgelegd met deze magnefique sepiakleurige concertfoto.
Erfenis zonder echo
Roy Hargrove overleed in 2018 op 49-jarige leeftijd. Zijn invloed blijft voelbaar in de manier waarop jonge jazzmuzikanten vandaag denken over samenwerking, over ritme, over stijl. Hij liet geen ‘school’ achter, maar wel een houding. Muzikaal open, technisch feilloos, en altijd op zoek naar dat ene moment waarop alles klopt. Op North Sea Jazz in 2000 had hij er zo een te pakken.